Chyba się zgubiłam

"Porwał mnie w otchłań ze sobą biały wieloryb świat i teraz nie wiem co było prawdziwe"  

Czesław Miłosz

Nie wiem kim jestem, kim się stałam. Za to pamiętam kim byłam. Zmierzwione włosy i błysk w brązowych oczach. Pewność w ruchach i postepowaniu. Nie bała się żyć i źle postępować. Wierzyła w siebie i swoje marzenia. Mimo, że patrze w lustro, widzę te oczy ale one nie widzą mnie. O tym trzeba zapomnieć nie bedziemy już drugi raz tymi samymi ludźmi. Nasza głowa jest cieższa o nowe myśli, a mieśnie spięte czekające na cios, który zaraz nadejdzie. Ukrywasz się tak długo, że nie wiesz już gdzie się zgubiłeś. Miedzy swoimi myślami, a czynami. Nie ma w nas wyjątkowości jesteśmy tylko sumą szczegułów, które czynia nas różnymi, nie wyjątkowymi. To nie ludzie są wspaniali tylko odbicie w oczach tłumu mówi o jego wyższości. Dla siebie nigdy nie damy wszystkich sił. Według nas zawsze bedziemy za słabi by podnieść się z kolan. Zawsze wydawać sie nam będzie, że inni mają lepiej lepsze samochody, wspaniałą niekończącą się miłość. Niestety to kłamstwo, nikt nie stworzy za nas czegoś wyjatkowego, musimy co dzień budząc się z myśla o swojej beznadziejności, przeć naprzód by odnaleźć siebie i uczynić swój świat kolorowym.

Białe Myśli